van grote hoogte raak ik zachtjes aan
velden, wegen en harten
daar waar ik kom
is het warmte die blijft
van mijn hoge zetel zie ik
ook onbereikbare plaatsen
een klok tikt er aan de muur
een tweede stoel blijft altijd leeg
gerimpelde handen liggen er gevouwen op tafel
een geranium in een pot
kijkt door het raam naar buiten
naar waar de lege kilte mij vasthoudt
alleen heeft het geen zin
zelfs niet voor mij
om hier naar binnen te gaan
Dit gedicht heb ik geschreven toen ik mij aanmeldde als kandidaat voor de positie van Polderdichter Haarlemmermeer 2021 – 2022. Om in overweging genomen te worden, diende je onder meer twee gedichten aan te leveren. Dit is de eerste geweest. Mede op basis van dit gedicht heb ik mij onder de laatste vier kandidaten weten te scharen.